<meta name='google-adsense-platform-account' content='ca-host-pub-1556223355139109'/> <meta name='google-adsense-platform-domain' content='blogspot.com'/> <!-- --><style type="text/css">@import url(https://www.blogger.com/static/v1/v-css/navbar/3334278262-classic.css); div.b-mobile {display:none;} </style> </head><body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://draft.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d28844103\x26blogName\x3dRazorMan%60s+Blog+Page\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://acare84.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3dtr_TR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://acare84.blogspot.com/\x26vt\x3d-1415897019564224657', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Wish You Were Here!

Bu yazıları niye buraya yazıyorum bilmiyorum ama yazıyorum işte, belki senden başka onlarca kişi okuyacak buraya yazdıklarımı ama sen okumayacaksın, ama ben genede yazacağım bu aptal blog köşesine bir umutla, yandaki resimi görmüşssündür kırmızı bir tüy koydum, onun ne anlama geldiğini sadece sen ve ben biliyoruz. Ne olursa olsun sen hala aklımdasın, sanki geçmek bilmeyen bir hastalık gibi, ve bu hastalık artık beni bitip tüketmeye başladı, bunca sene oldu, gelir geçer dedim ama şiddeti katlanarak arttı, arttı ve sonunda beni içinden çıkılmaz bir duruma soktu. Belki ben hatalıydım ama bu kadarınıda hak etmiyordum, ayrıca yaptığımın hatayla alakasıda yoktu. Şu anda yanımda olmanı ne kadar çok isterdim tahmin bile edemezsin, içinde buluduğum acıdan beni kurtarabilecek yegane kişi sensin. Senin gülüşünü, bana seslenişini, soğuk havalarda ceketimi istemini özledim, kısacası seni çok ama çok özledim.

Cause I'm broken when I'm open
And I don't feel like I am strong enough
Cause I'm broken when I'm lonesome
And I don't feel right when you're gone away

posted by acare84

at 18:51 Permalink

4 comments | Cumartesi, Ekim 21, 2006

4 Comments:

Anonymous Adsız said...

Pink Floyd' un haberi varmı parçanın ismini kullandığından, ha söyle bakiyim:)

7:52 ÖS

 
Blogger Smaerdyad said...

o içindeki boşluk kapanmaz, uğraşma, onunla ölüp gideceksin, alış buna. yoksa için içini yiyip kahrından gidersin.

10:15 ÖS

 
Blogger Ahmet Kamil Keleş said...

O hissi bilirim :/

11:41 ÖS

 
Anonymous Adsız said...

ingilizce başlık olduğu için okumadım

2:21 ÖÖ

 

Yorum Gönder

<< Home